Portal - Informator Obywatelski Osób Niewidomych

Zaprzestanie świadczenia pracy na wypowiedzeniu
Sebastian Zaręba – adwokat 28.01.2024

Pytanie:
Postanowiłam złożyć wypowiedzenie z pracy na etacie po wielu latach. Szefowa nie wyraża zgody na porozumienie stron przed upływem 3 miesięcznego czasu wypowiedzenia. Blokuje mi też terminy wcześniej ustalonego urlopu. Mogę przejść do innej pracy niemalże od zaraz. Z jakimi konsekwencjami powinnam się liczyć, gdybym porzuciła miejsce pracy na wypowiedzeniu? Jestem w coraz gorszej formie psychicznej z powodu nadmiernych obowiązków i ciągłego wykorzystywania moich zdolności oraz ugodowości. Co w takiej sytuacji najlepiej zrobić?

Odpowiedź:
W okresie wypowiedzenia pracownik ma obowiązek stawiać się do pracy. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę pracodawca zwolni pracownika z obowiązku świadczenia pracy do upływu okresu wypowiedzenia (art. 36 (2) Kodeksu pracy). Przepis ten dotyczy również sytuacji, gdy wypowiedzenie złożył pracownik. Jednakże jest to uprawnienie pracodawcy, a nie jego obowiązek.
Natomiast jeżeli takiego zwolnienia nie uda się uzyskać i jednocześnie pracodawca nie zgadza się na rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron, pracownik powinien świadczyć pracę również w okresie wypowiedzenia.
Zaniechanie stawiania się do pracy po złożeniu wypowiedzenia może skutkować w szczególności zwolnieniem dyscyplinarnym i karą pieniężną.
Zaprzestanie świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia może się skończyć zwolnieniem dyscyplinarnym w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Powodem jest ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Fakt zwolnienia dyscyplinarnego jest uwzględniany w świadectwie pracy.
Pracodawca może też ukarać pracownika za tę nieobecność finansowo. Zgodnie z art. 108 §2 k.p. na pracownika, który nie przestrzega przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuścił pracę bez usprawiedliwienia, stawił się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywał alkohol w czasie pracy, można nałożyć karę pieniężną. Ukaranie nie wyklucza rozwiązania z pracownikiem umowy bez wypowiedzenia z jego winy.
Kara pieniężna – zarówno za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności – nie może przekroczyć jednodniowego wynagrodzenia pracownika. Łącznie te kary nie mogą przewyższać 1/10 części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1–3 k.p. (sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne oraz zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi).
Możliwe sposoby działań pracownika w tej sytuacji tonp. skorzystanie z przysługujących pracownikowi praw urlopowych, w tym prawa do urlopu wypoczynkowego.Jeżeli w opisanej sytuacji pracodawca nie udzielił już jeden raz zgody na urlop, można złożyć kolejny wniosek u urlop w innym terminie. Należy uwzględnić, że pracodawca może nie udzielić zgody na urlop, jeżeli wymagają tego potrzeby związane z organizacją pracy. Nie może to być więc decyzja całkowicie uznaniowa.

Podstawa prawna:
Art. 36 (2), art. 52 § 1 pkt 1, art. 108 § 2 i 3ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465)

_________________