Portal - Informator Obywatelski Osób Niewidomych

Piotr Malicki



Bardzo często jako osoba niewidoma jestem zirytowany, kiedy wpadnę na przykład na jakiś słup albo stojący w niewłaściwym miejscu samochód. W takich momentach bardzo chciałbym widzieć i móc wykrywać wszystkie przeszkody na mojej codziennej drodze na studia, do pracy czy choćby do sklepu. Kolejną rzeczą, która utrudnia mi poruszanie się, są drzwi w różnego rodzaju środkach komunikacji – takich jak metro, tramwaj, autobus, trolejbus itp. Chodzi mi tutaj o to, że nigdy nie wiem, czy dane drzwi są otwarte, czy zamknięte, bo na przykład nikt nie wcisnął przycisku otwierania. Często się już zdarzyło, że autobus uciekł mi sprzed nosa, ponieważ nie mogłem znaleźć otwartych drzwi. Niestety ludzie – pomimo tego, że widzą mnie, czyli osobę niewidomą z laską – nie pomagają poprzez wciśnięcie guzika otwarcia drzwi. Innym utrudnieniem, które napotykam na codziennych trasach, są ludzie stojący na środku chodnika albo nagle się zatrzymujący. Bardzo często wpadam na różne osoby, co nie jest przyjemną sytuacją. Oczywiście pewnym rozwiązaniem jest posiadanie psa przewodnika, dzięki któremu nie wpadniemy na przeszkody na drodze. Pies zawsze ominie wszelkie słupy, przeszkody i osoby, a nawet po wydaniu przez nas konkretnego polecenia podprowadzi nas do drzwi w środkach komunikacji miejskiej, jednak niektórzy z nas nie chcą lub nie mogą go mieć.

Na szczęście niedawno odkryłem pewne rozwiązanie opisanych powyżej problemów. Dzięki firmie Impuls udało mi się znaleźć i przetestować okulary wykrywające przeszkody. Opiszę, jak te okulary wyglądają i działają, a następnie opowiem, jak się ich używa oraz jak sprawdziły się w codziennym poruszaniu po ulicach miasta.

Dzięki firmie Impuls z Lublina miałem możliwość przetestowania okularów iGlasses MEI4S, których producentem jest znana firma Ambutech. Dostałem tekturowe pudełko, w którym znalazłem okulary, ładowarkę oraz etui. Od razu moją uwagę zwróciła wielkość okularów, ponieważ były one dość grube w porównaniu do innych, standardowych. Według mnie jest to dość duży minus, ponieważ zwracamy na siebie uwagę innych osób. Oczywiście grubość jest spowodowana zamieszczonymi wewnątrz mechanizmami, które wykrywają przeszkody i informują nas o nich, ale okulary iGlasses MEI4S według mnie mogłyby być cieńsze. Jeśli chodzi o szkła, mamy do wyboru dwa warianty: normalne oraz przyciemniane.

Okulary po założeniu dobrze trzymały mi się na głowie i nie było obawy, że zaraz spadną. Dodatkowo posiadają regulowane zauszniki, dzięki czemu będą pasować na każdą głowę. Po prawej stronie, przy skroni, wyczułem duży, gumowy guzik, który po wciśnięciu wydał kilka krótkich, głośnych dźwięków oznaczających włączenie urządzenia i stan jego naładowania. Po ponownym przytrzymaniu tego przycisku okulary wyłączyły się, wydając jeden długi dźwięk. Jeśli chodzi o dźwięki, które słychać podczas włączania i wyłączania, to uważam, że są zdecydowanie za głośne. Zwracają dużą uwagę ludzi wokół mnie i nie mogę ich dyskretnie włączyć ani wyłączyć.

Kiedy po włączeniu urządzenia podszedłem do ściany przede mną, poczułem dość wyraźne wibracje, które informowały mnie, że zbliżam się do przeszkody. Im bliżej podchodziłem do ściany, tym wibracje były szybsze, dlatego można było mniej więcej ocenić, w jakiej odległości od danej przeszkody jestem. Dodatkowo siłę wibracji mogłem zmniejszać lub zwiększać małym kółeczkiem, które znajdowało się po prawej stronie, pod guzikiem do włączania i wyłączania okularów. Dla mnie najlepiej sprawdzały się najmniejsze wibracje, ponieważ w takim ustawieniu były wystarczająco odczuwalne, a niesłyszalne dla innych.

Po podłączeniu okularów do ładowarki usłyszałem podobny dźwięk jak przy wyłączaniu ich gumowym przyciskiem po prawej stronie przy skroni. Dodatkowo urządzenie kilkoma krótkimi dźwiękami informowało mnie, że jest już naładowane.

Po kilku testach w domu postanowiłem wyjść w okularach na miasto i sprawdzić, jak działają w praktyce. Jak już pisałem, są zdecydowanie za duże i ciągle czułem skierowane na mnie spojrzenia ludzi. Jednak nie przejmując się tym, podróżowałem dalej w zaplanowane miejsce. Zauważyłem, że iGlasses MEI4S świetnie wykrywają ściany oraz drzwi przede mną w odległości mniej więcej czterech metrów. Im bliżej byłem danej ściany czy drzwi, tym szybciej wibrowały, dając znać, że trzeba uważać na przeszkodę. Kiedy byłem cztery metry przed ścianą, okulary zaczynały powoli wibrować i z każdym krokiem wibracje przyśpieszały, aż do momentu, gdy od ściany dzieliło mnie pół metra – wówczas wibracje były ciągłe, co podpowiadało mi, że jestem tuż przed daną ścianą. Świetnie sprawdziły się w momencie, w którym autobus lub trolejbus podjechał na przystanek i otwierał drzwi. Dzięki wibracjom wiedziałem, kiedy drzwi są zamknięte, a kiedy już otwarte. Dodatkowo dzięki szybkości wibrowania mogłem stwierdzić, czy ktoś wysiada z pojazdu, co pozwalało mi bezkolizyjnie do niego wsiąść. Podobnie było również podczas wysiadania – kiedy stałem przed zamkniętymi jeszcze drzwiami pojazdu, okulary wibrowały bardzo szybko. Jeśli drzwi się otworzyły i nikt nie stał przed drzwiami na przystanku, to nie wibrowały w ogóle. Natomiast jeśli na przystanku przede mną stali jacyś ludzie, od razu dawały znać wibracjami – dzięki temu wiedziałem, czy mam wysiadać powoli, czy mogę to zrobić szybciej i pewniej.

W środkach komunikacji miejskiej zauważyłem jeden dość dokuczliwy problem, o którym wspomniałem wyżej – dźwięk włączania i wyłączania tego urządzenia. Kiedy zajmowałem miejsce siedzące w środku komunikacji miejskiej, a przede mną była na przykład ścianka oddzielająca mnie od drzwi, to okulary na głowie wibrowały ciągle. Niestety, kiedy je wyłączyłem, aby nie czuć wibracji podczas jazdy, rozległ się głośny dźwięk, który na pewno zwrócił uwagę otaczających mnie ludzi. Tak samo działo się przy ich włączaniu, kiedy chciałem wysiadać.

Jeśli chodzi o zaparkowane na chodnikach samochody, to musiałem czujniki kierować trochę w dół. Jeśli chodzi o różnego rodzaju słupy, które mijałem po drodze, iGlasses MEI4S wykrywały je niestety bardzo słabo. Ciężko stwierdzić, od czego zależało, czy zareagowały na słup, czy nie, dlatego nie mogłem na nie wówczas liczyć w stu procentach. Okulary mają czujnik na wysokości czoła i dlatego czasami mogły jakiejś przeszkody nie wyczuć. To samo dotyczyło przeszkód znajdujących się nad moim czołem – na przykład liści i gałęzi drzew, o które często zahaczam. Jeśli miałem głowę podniesioną do góry, wtedy urządzenie dawało znać wibracją, że coś znajduje się przede mną powyżej, ale jeśli szedłem normalnie, z głową na wprost, to niestety nie dawało żadnego znaku.

Okulary bardzo mi pomagały, gdy na środku chodnika stały lub zatrzymywały się nagle jakieś osoby. Dzięki wibracjom od razu to wiedziałem i mogłem taką osobę powoli wyminąć. Jednak iGlasses MEI4S źle sprawdzały się w dużym tłumie. Kiedy szedłem otoczony innymi ludźmi, okulary ciągle wibrowały, dlatego ciężko było zaufać tylko wibracjom bez sprawdzania drogi przed sobą laską. Moim zdaniem, aby opisywane przeze mnie urządzenie dawało dziewięćdziesiąt procent pewności w poruszaniu się z nim, dobrze byłoby zainstalować czujnik umieszczony mniej więcej na wysokości pasa. Pozwalałoby to na wykrycie większej liczby przeszkód i pewniejsze docieranie do celu.

Okulary iGlasses MEI4S firmy Ambutech można w Polsce zakupić poprzez firmę Impuls. Kontakt znajduje się na stronie:

http://phuimpuls.pl/

lub pod adresem e-mail: impuls@phuimpuls.pl. Ich cena to ok. 800 zł w zależności od kursu waluty.

Podsumowując testowanie okularów, stwierdzam, że są ciekawym rozwiązaniem, które może się przydać pewnej grupie osób niewidomych lub słabowidzących. Według mnie można byłoby je trochę ulepszyć, dodając na przykład nowe czujniki i zwiększając ich skuteczność. Jednak na pewno dla pewnej grupy osób okulary te mogą być satysfakcjonujące.

_________________